Önümüzdeki haftalarda şampiyonluk adaylarının muhtemel puan kayıplarıyla daha da kızışacak olan süper lig mücadelesinin geçen seneden çok fazla tat vereceği kesin. Özetle mücadelede yer alacak takımları 3 kategoriye ayırabiliriz; mutlu sona ulaşması muhtemel en kuvvetli 3 favrori aday ile (Beşiktaş,Galatasaray ve Fenerbahçe) onları eküri olup biraz geriden takip eden 2 süpriz (Kayserispor ve Bursaspor) ve son olarak en dış kulvardan gelen kuponlarımızda eşşek kontejanından faydalanarak yer bulan yarışseverlerin bomba diye tabir ettiği Trabzonspor.
Her basiretli futbolsever gibi bizde bu mücadelede öne çıkacak takım yada takımların, saha içinde fark yaratacak en önemli unsurlarının -hakemlerimiz hariç- orta sahalarında göbekte oynayan iki adamları olduğu bilincindeyiz. Ancak analizimize girişmeden önce bu mevkinin önemini ve futbolumuzda geçirdiği evrime kısa bir paragraf açmamız yararlı olacaktır.
Spor basınımızın ön libero, cm jenerasyonu arkadaşların defansif ortasaha (DMC/defensive midfielder center) herkesten başka Mehmet Demirkol'un çapa diye tabir ettiği bu bölgenin önemi değil günümüz futbolunda 90'lı yılların başından beri dünya futbolunda her geçen büyük turnuva sonrası artarak devam etmiştir. Sadece bizim futbol dünyamıza yön verenlere sirayeti bir Marco Aurelio (o da Fenerbahçeye transfer olunca) kadar geç olmuştur. O da ancak 90 dk. içinde en çok alan kaplayan (9,5-12km) topla en çok dakika alan, en çok top çalan, en çok pas veren bu stratejik bölgenin oyuncularına hamal damgası vurarak.
Takımlarımıza şöyle bir göz atarsak orta göbekte ideal ikililer teknik adam tercihlerine göre; Fenerbahçe: Emre/Baroni, Galatasaray: Elano/M.Sarp, Beşiktaş: Ernst/Fink, Bursaspor: Ergiç/Hüseyin, Kayserispor: Shawky/Saidou ve Trabzonspor: Selçuk/Colman. Burada sistem olarak Beşiktaş'ı bir kenara ayırırsak diğer 5 takımımızın 4-4-2'nin bir varyasyonu olarak niteleyebileceğimiz 4-4-1-1 gibi alana yayıldığını gözlemliyoruz. Fenerbahçe: Güiza arkasında Alex, Galatasaray: Jo arkasında Arda, Kayerispor: Makukula arkasında Cangele, Bursaspor: Turgay arkasında Sercan, Trabzonspor: Umut arkasında Alanzinho. Beşiktaş ise diğerlerinden farklı olarak 4-3-3 'ün varyasyonlarını uygulumaya çalışıyor ama çokça 4-5-1 gibi sahada kalıyorlar. İdeal olarak Yusuf/Bobo/Nihat üçlüsünün etkisiz kalmasının sebebi özellikle hücuma çıkarlarken kanatlarda kullandıkları adamlar tipik kanat hücumcuları olmadığı için erken çoğalamıyorlar ve pozisyon sıkıntısı yaşıyorlar. Holosko'nun dönüşü belki sisteme işlerlik kazandırabilir.
Yukarıda ki isimlere baktığımız zaman en büyük sıkıntının Galatasaray'da göründüğünü gözlemliyoruz. Daha önceki yazımda da belirttiğim gibi GS yönetimi, çok büyük bir transfer yanılgısı içinde Neill hariç sürekli ileri uca yönelik transferler gerçekleştirdiler ancak sezon başından beri en büyük sıkıntıları orta göbekte. M. Sarp/Ayhan/Mehmet Topal 4-3-3 ün ortasında oynayabilecek yeterlilikte değiller sadece kesiciler ve topu oyuna sokma konusunda diğer 5 takımın çok gerisindeler. Ayrıca Galatasaray taraftarı 4-3-3 oynuyoruz ondan pozisyon veriyoruz diye kendini kandırmasın bariz 4-4-1-1 oynuyorlar. Rijkaard çoktan vazgeçti o sevdadan, ayrıca sezon başından beri ideal ikiliyi orada hala bulamadı şimdi Elano'yu M.Sarp'ın yanında deniyor ancak son iki maçta 60. dakikalarda Brezilyalıyı oyundan almak zorunda kaldı. M.Sarp ve Elano'lu orta sahanın Denizlispor'a karşı ne durumlara düştüğünü hatırlarsak Galatasaray'ın deplasman fikstürünüde göz önüne aldığımızda diğer takımlardan çok önce yarıştan düşüceğini tahmin ediyorum.
Not: (Bu yazı Antalyasporla yapılan kupa maçından önce kaleme alınmıştır.)
Bursaspor ve Kayserispor'un kadro darlıkları ve belirttiğimiz bölgedeki alternatifsizlikleri yüzünden Avrupa Ligini zorlayacaklarını, Fenerbahçe ve Beşiktaş'ın da rezil forvet performanslarına rağmen orta saha oyuncularının kaliteleri sayesinde Şampiyonlar Ligine gideceğini düşünüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder